بیدخت

چند سال پیش به همراه سرور مکرم حجةالاسلام‌والمسلمین وکیلی برای سخنرانی در همایش نقد صوفیه به بیدخت گناباد رفتیم

میزبان ما را به مزار سلطانی یا همان خانقاه مشهور گناباد برد

در آنجا با صحنه عجیبی مواجه شدیم:

کتاب «در خانقاه بیدخت چه می‌گذرد؟» تألیف یکی از تربیت‌یافتگان مکتب تفکیک خراسان؛ حاج شیخ محمد مدنی معروف به ناشرالاسلام گنابادی را به عنوان تبلیغ پخش می‌کردند و می‌گفتند این کتاب را بخوانید و مقایسه کنید آنچه می‌بینید و آنچه او نوشته

کتاب را گرفتم و خواندم ؛ یکی از مخالفان عرفان و حکمت هر چه دروغ و تهمت بوده جمع کرده و به این بدبختها نسبت داده البته برخی قضایای شخصی هم داخل آن کرده که نه می‌توان تصدیق کرد و نه تکذیب

ملا سلطان مسلماً عارف کامل نیست اما اگر به دروغ بگوییم ایشان به فتوای آخوند خراسانی کشته شده، صوفیه توبه می‌کنند؟!

اگر بگوییم تفسیری که بر قرآن نوشته (بیان السعادة) از خودش نیست دیگر کسی این کتاب را نمی‌خواند؟!

چند سال است که در مراکز مختلف نقد صوفیه گفته‌ام؛ طائفه‌ای که هیچ جای دفاع ندارند!

خلاصه تجربه این چند سال اینکه

نقدهای غیر علمی و تهمت‌های بی‌خود و از سرِ تعصب ما مهمترین عامل رشد تصوف در ایران است